مجله نوآوری و فناوری

به دنبال برگزاری دو دوره همایش آینده پژوهی و استقبال صاحبنظران از تشکیل این رویداد علمی، سومین دوره همایش ملی آینده پژوهی بهمن ماه 1393 برگزار خواهد شد.
این همایش فرصتی برای بحث و تبادل نظر درباره­ ابعاد و کاربردهای علم آینده پژوهی خواهد بود.
بدین­وسیله از استادان، صاحبنظران و پژوهشگران محترم دعوت می­ گردد با مشارکت و ارائه مقاله حول محورها و موضوعات اعلام شده­ زیر، بر غنای محتوایی همایش بیافزایند.
* مروری بر کلیات آینده پژوهی
مبانی معرفت شناختی، ابزار و روش های آینده پژوهی
سناریوسازی و انواع مدل های آن
اهمیت آینده پژوهی در برنامه ریزی کلان
* جایگاه آینده پژوهی و کارکردهای آن
جایگاه آینده پژوهی در ایران و جهان
جایگاه آینده پژوهی در حوزه اسلامی
جایگاه آینده پژوهی و نقش آن در دانش های گوناگون
* آینده پژوهی و تفکر استراتژیک
نقش آینده پژوهی در برنامه ریزی استراتژیک
تعیین نقشه استراتژیک به کمک رویکرد آینده پژوهی
عوامل استراتژیک و رویکرد آینده نگاری
* آینده پژوهی مولفه های کلیدی جامعه
آینده پژوهی در حوزه های سلامت و محیط زیست
آینده پژوهی در حوزه های آموزش و فرهنگ
آینده پژوهی در حوزه های اقتصاد و اشتغال
آینده پژوهی در حوزه های زنان و خانواده
آینده پژوهی در حوزه های امنیتی و سیاسی

* بخش ویژه
بیان تجربیات موفق داخلی در حوزه آینده پژوهی
ترجمه مقالات برگزیده و به روز آینده پژوهی

مهلت ارسال مقاله تا تاریخ 25 آبان 1393 تعیین شده و زمان اعلام نتایج داوری 20 آذر 1393 خواهد بود.
شایان ذکر است مقالات ارسالی به دبیرخانه همایش، پس از داوری و انتخاب برگزیدگان و سایر آثار قابل انتشار، مطابق با ادوار پیشین همزمان با برگزاری همایش در قالب کتابچه و لوح فشرده منتشر خواهد شد و در پایگاه های علمی نیز جهت استفاده سایر پژوهشگران نمایه سازی می گردد.
علاقه مندان می توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر پیرامون همایش، روزهای زوج با شماره های 66564575 و 66564595 تماس حاصل نمایند.

پایگاه اینترنتی همایش: http://FuturesStudies.ir

چکیده

در این مقاله پس از بیان اهمیت، تاریخچه و خلاصه‌ای از روش‌‌شناسی، آینده‌نگاری چین از ابعاد مختلف بررسی شده است. ابعاد آینده‌نگاری چین شامل سابقه، اهداف، افق، روش، کاربردهای مورد انتظار، معیار انتخاب کارشناسان، معیار انتخاب فناوری، سازمان کاری، سؤالات دلفی و برخی نتایج حاصل از مطالعه است. نتیجه‌گیری و پیشنهادها نیز بخش پایانی مقاله را تشکیل می‌دهد. به طور کلی بررسی علوم و فناوریها در چین نشان می‌دهد که فناوری اطلاعات، علوم حیاتی و زندگی، علوم مربوط به انرژی و محیط‌زیست، نیمه‌رساناها، مواد جدید، نرم‌افزار و مواد آهنی و استیلی از اهمیت بیشتری برخوردارند.

اگر تاریخ را به‌ معنای علم مطالعه گذشته بشناسیم، آینده پژوهی را می‌توان نقطه مقابل آن در نظر بگیریم؛ یعنی مطالعه آینده.

«آینده پژوهی و انرژی» عنوان کتابی است به قلم جناب آقای دکتر عباس ملکی دانشیار سیاستگذاری انرژی در دانشگاه صنعتی شریف، که برای دانشجویان کارشناسی ارشد درس آینده پژوهی و انرژی تدوین شده است و مؤسسه انتشارات علمی این دانشگاه آن‌ را منتشر کرده است.

دکتر ملکی در مقدمه کتاب با اشاره به اهمیت آینده و سیر همیشه رو به جلوی زمان خاطرنشان می‌کند در جهان پر ابهام و پیچیده کنونی، تطبیق دادن خود یا سازمان خود یا جامعه با تحولات در آینده ما را از نابودی یا ضرر می رهاند. وی سپس 15 زمینه از جمله اقتصاد جهانی، امنیت انرژی، جامعه و سیاست، ارتباطات و بهداشت را از جمله حوزه هایی می‌داند که مطالعات آینده در آن از اهمیت فراوانی برخوردار است.

این کتاب از 6 فصل، پیوست، مراجع و واژه نامه انگلیسی به فارسی و فارسی به انگلیسی در 237 صفحه تشکیل شده است. فصل اول به بررسی مفهوم آینده پژوهی و اهمیت آن می پردازد. مدیریت تغییر عنوان فصل دوم است که تئوری های تغییر را بر‌ می شمرد. در فصل سوم با عنوان تصمیم گیری به مسائل پیرامون این موضوع پرداخته شده است. در فصل 4 با برنامه ریزی راهبردی آشنا می شویم و در فصل 5، سناریوسازی و زوایای مختلف آن به بحث گذاشته شده است. فصل پایانی نیز کاربرد اصول آینده پژوهی را در انرژی بررسی می‌کند.

آینده پژوهی از جمله مباحث نوینی است که در فضای عدم قطعیت حاکم و آشوبناک کنونی به خوبی پاسخگوی نیاز فضای مدرن کسب و کاری است. آینده‌پژوهی در فرایند برنامه‌ریزی، مدیریت استراتژیک و مدیریت ریسک کاربرد دارد و از طرفی امروزه در پیش‌بینی مشاغل مورد نیاز آینده نیز مورد استفاده است.

آینده‎پژوهی فناوری نیز یک روش برای آینده‎پژوهی و پیش‎بینی به منظور تشخیص و شناسایی محتمل‎ترین ابداعات آتی بشر و توسعه‎ی فناوری در آینده است. این روش امروزه از ابزارهای بسیار سودمند برای دست‎یابی به هوشمندی استراتژیک به شمار می‎رود.

 دو هدف عمده از آینده‌پژوهی فناوری عبارت است از:

1.       تشخیص و شناسایی فناوری‎های پرمنفعت (چه از نظر اقتصادی، اجتماعی یا سیاسی) نوظهور در آینده

2.      شناسایی حوزه‎های آتی مرتبط با پژوهش‎های استراتژیک