کورش طاهرفر
کارشناس اقتصادی و مشاور سازمان سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاران خارجی را می‌توان از یک منظر و در دو گروه طبقه‌بندی کرد. گروه اول سرمایه‌گذاران حرفه‌ای و شرکت‌های چندملیتی هستند که همیشه در حال رصد کردن فرصت‌های سرمایه‌گذاری و بازارهای بالقوه تولید و مصرف در سراسر جهان هستند. تمامی سیاست‌ها و اقداماتی که به نحوی فضای سرمایه‌گذاری یا بازار مصرفی کشوری را تحت تاثیر مثبت یا منفی قرار دهد از نگاه تیزبین این گروه از سرمایه‌گذاران مغفول نخواهد ماند. بنابراین بررسی‌های این گروه از سرمایه‌گذاران خارجی برای حضور در کشور، دیگر به صورت دفعی و یکباره نبوده و تصمیم‌گیری در این خصوص در یک فرآیند بلندمدت و انعطاف‌پذیر شکل می‌گیرد. برای موفقیت در جذب این گروه از سرمایه‌گذاران باید مجموعه‌ای از سیاست‌ها و بسته‌های تشویقی فراهم شود که کشور میزبان سرمایه را در مقایسه با سایر کشورهای رقیب در وضعیت بهتری قرار دهد. ویژگی اصلی سرمایه‌گذاران حرفه‌ای در سیال بودن و تبعیت محض از ملاحظات اقتصادی در تصمیم‌گیری‌ها است. زیرا به محض اینکه بازار دیگری را از نظر اقتصادی سودآورتر ارزیابی کنند با واگذاری و فروش دارایی‌ها و کسب‌و‌کار ناشی از سرمایه‌گذاری در کشور اولیه به بازار جدید نقل مکان می‌کنند.
گروه دوم آن دسته از سرمایه‌گذاران هستند که حضور در یک کشور خاص را اولویت خود قرار می‌دهند و در این انتخاب ملاحظات غیراقتصادی را در کنار مقایسه‌های اقتصادی در نظر می‌گیرند. به عنوان مثال، انگیزه اصلی سرمایه‌گذاران کشوری چون افغانستان تامین امنیت اجتماعی و زندگی در یک کشور امن چون ایران است.